Fotoğrafçı Kevin Carter Güney Afrika doğumludur.
Fotoğrafçılık kariyerinin büyük bir bölümünü Güney Afrika’daki Apartheid
rejiminde geçirmiştir. Güney Afrika’da yaşanan ırk ayrımcılığını yansıtan
fotoğraflara imzasını atmıştır. Bölgede yaşanan vahşeti de görüntüleyen Carter ayrıca
vahşetin paparazzisi olmakla itham edilen Bang - Bang Kulübü’nün
öncülerindendir.
1994'te fotoğraf dalında
Pulitzer ödülü kazanan Carter`ın Sudan’da çektiği fotoğraf, zayıflıktan ölmek
üzere olan siyah küçük kız çocuğu ile yakınında tüneyen akbabayı göstermektedir.
Kızın, birkaç kilometre ilerdeki Birleşmiş Milletler yardım kampına gitmek
istediği sanılmaktadır.
Bu ânı
fotoğrafladıktan sonra akbaba kaçmış, ancak Carter küçük kıza kampa ulaşması
için yardım etmemiş oradan uzaklaşmıştır ve kimse çocuğa sonra ne olduğunu bilmemektedir.
Bu yüzden yoğun eleştirilere maruz kalan Carter profesyonel fotoğrafçı
olduğunu, yardım görevlisi olmadığını ifade ederek kendisini savunmuştur. Gazeteciler
ve fotoğrafçılar, bulaşıcı hastalıklar nedeniyle hasta insanlara dokunmamaları
konusunda o dönemde sıkı bir biçimde uyarılıyorlardı.
Bu fotoğraf, yardım örgütlerine büyük miktarda maddi kaynak
sağlamış olsa da bu olaydan sonra ağır depresyona giren Carter 27 Temmuz 1994’te
34 yaşında Johannesburg’ un bir banliyösünde
park ettiği kamyonetinin içine bahçe sulama hortumunu araba egzozuna bağlayarak walkman ile müzik dinleyerek intihar
etmiştir. Yanında çevresine yazılmış çok sayıda mektup bulunmuştur.
Savaş fotoğrafçısı Coşkun Aral bu olay üzerine şunu
söylemiştir.
Benzer anları yaşamış bir foto-muhabir olarak bu
ânı görüntüleyen meslektaşım Kevin Carter’ın yaşadıklarını anlayabiliyorum.
Savaş ve açlığın bütün acımasızlığıyla hissedildiği bir bölgede, Sudan ‘da,
böylesine vurucu bir ânı görüntüleme fırsatı bulan meslektaşımızın, zamanı
durdurduğu bu anda büyük olasılıkla aklında olan tek şey bu fotoğrafın dünya
kamuoyunda yaratacağı tepki ve bunun sonucunda dünya ülkelerinin Sudan’a
yönelik yardım girişimlerinde bulunma ihtimali. O anda, o fotoğrafı gerekli
yerlere ulaştırma güdüsü ve bu nedenle de bir an önce bulunduğu yerden ayrılma
isteği sadece o ânı yaşayan insanların anlayabileceği bir psikoloji.
Bir başka fotoğrafçı olan John Long ise şu cümleleri
kurmuştur.
Yaşamında
bir sürü sorunu vardı, ancak bu olayların zamanlamasını göz önüne alınca o
çocuğun fotoğrafı ile Carter'ın intiharı arasında bir ilişki olduğunu
düşünmekten kendimi alamıyorum. "Ama yine de hiçbir fotoğraf bir insanın
hayatından önemli değildir.”
Kesinlikle kendisini o savaş koşulları içinde yargılama hakkını kendimde görmemekteyim. Bizim bakmaya bile dayanamadığımız o fotoğrafların yaşandığı kanayan coğrafyalarda olmayı anlayamayacağımı bilmekteyim. Gerçekten emin olduğum tek şey ise bu coğrafyaları bu hale getirmekte üzerimize düşen payı bilmek zorunda olduğumdur. İnsanın içine işleyen
fotoğrafların öykülerini anlatmaya devam edeceğim.
RENK KODU: C:14 M: 49
Y:100 K: 66
 |
| Kevin Carter'in Sudan'da çektiği ödüllü fotoğraf... |