Pablo Neruda etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
Pablo Neruda etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

16 Aralık 2013 Pazartesi

Yavaş Yavaş Ölürler

236 . (Yavaş Yavaş Ölürler) 

Yavaş yavaş ölürler 
Seyahat etmeyenler. 
Yavaş yavaş ölürler 
Okumayanlar, müzik dinlemeyenler, 
Vicdanlarında hoşgörüyü barındıramayanlar. 



Yavaş yavaş ölürler 
Alışkanlıklarına esir olanlar, 
Her gün aynı yolları yürüyenler, 
Ufuklarını genişletmeyen ve değiştirmeyenler, 
Elbiselerinin rengini değiştirme riskine bile girmeyenler, 
Bir yabancı ile konuşmayanlar. 

Yavaş yavaş ölürler 
Heyecanlardan kaçınanlar, 
Tamir edilen kırık kalplerin gözlerindeki pırıltıyı görmek istemekten kaçınanlar. 

Yavaş yavaş ölürler 
Aşkta veya işte bedbaht olup yön değiştirmeyenler, 
Rüyalarını gerçekleştirmek için risk almayanlar, 
Hayatlarında bir kez dahi mantıklı tavsiyelerin dışına çıkmamış olanlar. 

Pablo Neruda 


Renk Kodu: C: 36 M: 100  Y: 0 K: 0

13 Ekim 2013 Pazar

Bu Sözcükleri Kanımla Yarattım

172. Gün (Bu Sözcükleri Kanımla Yarattım)

Bu sözcükleri kanımla yarattım,
Evet, acılarımla yarattım bu sözcükleri!
Anlıyorum sizi dostlar, her şeyi anlıyorum.
Benim olmayan sözcükler girdi araya,
Anlıyorum sizi dostlar!
Havalanmak istiyormuşum gibi
Kuşların kanatları, bütün kanatlar
İmdadıma yetişti,
İşte benim olmayan bu sözcükler
Ruhumun bu karanlık esrikliğini kurtarmaya geldi.
Şafak,
Sıkıntı düğümlerini boğazımda hiç                
Pablo Neruda
Bu kadar sıkmadı sanki.
Yine de
Kanımla yarattım, evet, acılarımla
Bu sözcükleri. Yarattım onları!
Neşe için sözcükler yarattım
Alev alev bir taçken yüreğim;
Çivileyen acının sözcüklerini,
Sizi kemiren içgüdüleri,
Tehdit eden atılımları,
Sonsuz istekleri,
Açı kaygıları,
Ak şemsiye çiçekleriyle dolu kırmızı bir toprak gibi
Çiçeklenen ömrümü örten aşk sözcüklerini.
İçimden taşıyorlardı. Hep taşmışlardır.
Çocuk, acım çığlıktır
Ve sevincimdir sessizliğim.
Daha sonra unuttular gözler
Herkesin yüreğinin rüzgârıyla
Süpürülen gözyaşlarını.
Şimdi söyleyin bana dostlar
Nereye saklandığını
Hıçkırıkların bu buruk öfkesinin.
Dostlar, nereye saklandığını sessizliğin,
Hiçbir kulak, hiçbir bakış
Kendisini suçüstü yakalamasın diye.
Sözcükler geldi ve bir şafak gibi
Bastırılamaz yüreğim parçalandı onlar arasında,
Asılarak uçuşlarına,
Sürüklenip, çekilip kahramanca kaçışlarında,
Terkedilmiş ve çılgın ve onlar altında unutulmuş yüreğim
Ölü bir kuş gibi, kanatlarının gölgesinde.

Pablo Neruda

Renk Kodu: C:46 M: 100  Y: 98 K: 71