Bana Zamandan Söz Ediyorlar

349. Gün (Bana Zamandan Söz Ediyorlar)

Gelip size zamandan söz ederler 

Yaraları nasıl sardığından ya da her şeye nasıl iyi geldiğinden. 

Zamanla ilgili bütün atasözleri gündeme gelir yeniden. 
Hepsini bilirsiniz zaten, bir işe yaramadığını bildiğiniz gibi. 
Dahası onlar da bilirler. Ama yine de güç verir bazı sözler, sözcükler, 
öyle düşünürler. 
Bittiğine kendini inandırmak, ayrılığın gerçeğine katlanmak, 
sırtınızdaki hançeri çıkartmak, yüreğinizin unuttuğunuz yerleriyle 
yeniden kucaklaşmak kolay değildir elbet. Kolay değildir bunlarla 
başetmek, uğruna içinizi öldürmek. Zaman alır. 

Zaman 
Alır sizden bunların yükünü 
O boşluk dolar elbet, yaralar kabuk bağlar, sızılar diner, acılar 
dibe çöker. Hayatta sevinilecek şeyler yeniden fark edilir. Bir 
yerlerden bulunup yeni mutluluklar edinilir. 
O boşluk doldu sanırsınız. 
Oysa o boşluğu dolduran eksilmenizdir. 

Gün gelir bir gün 
başka bir mevsim, başka bir takvim, başka bir ilişkide 
o eski ağrı 
ansızın geri teper. 
Dilerim geri teper. Yoksa gerçekten 
Bitmişsinizdir. 

Zamanla yerleşir yaşadıkların, yeniden konumlanır, çoğalır 

anlamları, önemi kavranır. Bir zamanlar anlamadan yaşadığın 
şey, çok sonra değerini kazanır. Yokluğu derin ve sürekli bir sızı 
halini alır. 
Oysa yapacak hiçbir şey kalmamıştır artık 
Mutluluk geçip gitmiştir yanınızdan 
Her şeye iyi gelen zaman sizi kanatır... 

Murathan Mungan

Renk Kodu: C: 73 M: 89 Y: 3 K: 0

Ummak ve Beklemek

280. Gün (Ummak ve Beklemek )

"...Biliyorum bütün sözler yavan, bütün sözcüklerin içi boşaltılmış, bütün anlamlar kullanılmış, bütün anlar uçucu; kelimeye dökülen her duygu, kendiliğinden soğuk bir klişe oluveriyor; hiç bir sözcük duygularıma da yüreğime de yetmiyor;

 Anlatabildiklerimle değil, anlatamadıklarımla karşında durmak için kaçırdım seni, çaresizliğimi görmen için kaçırdım; yalnızlığımı anlaman için; beni yüreğinle anla, gözlerinle dinle diye...

 "Beni kendi kelimelerinle gör diye". Seni aşk uğruna kaçırdım. Aşk uğruna. Hepsi bu işte..."

 Murathan Mungan - Üç Aynalı Kırk Oda

Renk Kodu: C:0 M: 73 Y: 75 K: 0

Bazı Gecelerin Sabahı Yoktur

155. Gün (Bazı Gecelerin Sabahı Yoktur)

"bazı gecelerin sabahı yoktur
yalnızca bir karanlık olarak kalırlar
bazı ayrılıkların dönüşü olmaz
giden gider
borçlarıyla yaşar kalanlar

geleceği yoktur bazı kalplerin
aşk uğramaz onlara bir daha
tek bir hatırayla yaşlanırlar

bazı pişmanlıklar uzun sürer
zamana yayılırlar

kendinden kaçanlara 

saklanacak yer kalmaz dünyada
gün gelir kendileriyle tanışırlar
asıl yalnızlık o zaman başlar
hayata geç kalmıştır kendine geç kalan
şairin dediği gibi
bir daha yaşamak zorunda kalır
geçmişi anlayamayan

bazı geceler
bazı insanlar
bazı yerlerde
sahiden karşılaşırlar
bazı insanlar bazı aşklar bazı şarkılar
bu yüzden unutulmazlar
bazı hayatlar hayal tutmazlar
bu yüzden
bazı bazı bazı
çabuk yaşayıp
ansızın kaybolmalar
bazı bazı bazı"

Murathan MUNGAN

Renk Kodu: C: 0 M: 69  Y: 62 K: 0

Eskidendi, Çok Eskiden

135. Gün (Eskidendi, Çok Eskiden)

Ne zaman bu şiiri okusam üzerine mutlaka bir de Sezen Aksu’ nun bu şarkısını dinlerim. Geçmişe özlemli olmak epey bir zamandır hissettiğim yoğun duygulardan biri… Aranızda kim yoktur ki geçmişe özlem duymayan diye düşünüyorum. Gelin geçmişimize doğru bir yola çıkalım…

Hani erken inerdi karanlık, 
Hani yağmur yağardı inceden, 
Hani okuldan, işten dönerken, 
Işıklar yanardı evlerde, 
Eskidendi, çok eskiden. 

Hani ay herkese gülümserken, 
Mevsimler kimseyi dinlemezken, 
Hani çocuklar gibi zaman nedir bilmezken, 
Eskidendi, çok eskiden. 

Hani hepimiz arkadaşken, 
Hani oyunlar tükenmemişken, 
Henüz kimse bize ihanet etmemiş, 
Biz kimseyi aldatmamışken, 
Eskidendi, çok eskiden. 

Hani şarkılar bizi bu kadar incitmezken, 
Hani körkütük sarhoşken gençliğimizden, 
Daha biz kimseye küsmemiş, 
Daha kimse ölmemişken, 
Eskidendi, çok eskiden. 

Şimdi ay usul, yıldızlar eski 
Hatıralar gökyüzü gibi gitmiyor üstümüzden 
Geçen geçti, 
Geceyi söndür kalbim 
Geceler de gençlik gibi eskidendi 
Şimdi uykusuzluk vakti.

MURATHAN MUNGAN

Şimdi de bu güzeller güzeli şarkıyı dinleyelim. Kars’ın ve Çıldır Gölü’nün o güzelim manzaralarına bir kere daha tanıklık edelim…

http://www.youtube.com/watch?v=lOBV45ce2Rw

Renk Kodu: C: 100 M: 0 Y: 65 K: 62

İyi Ki Geçiyorsun Zaman

117. Gün (İyi Ki Geçiyorsun Zaman)

 

Bazen kendinizi yazmak zorunda hissedersiniz. Kelimeler düğümlenir boğazınıza, canınızı yakar içinizde tutmak o kadar ağır gelir ki savurmak zorunda kalırsınız. Kendinizi en iyi anlatan kelimeleri bulup çıkarırsınız yerlerinden. Bir cümle kurarsınız bin cümleye bedel olur. Deryalar sığar içine, dalgalar savrulur durur rüzgârda… Sonra kara bir yel kopar karanlığın derinliğinden bütün her şeyi kasıp kavurur. Hepiniz bilirsiniz bu ruh hallerini… Ben de bu aralar bu hallerdeyim. Kocaman kara bir yelin içinde debelenip duruyorum. Ruhumun derinliğindeki deryadan doğan dalgalar yüreğimin bir o bir bu sahiline vurup vurup acıtıyor. Zamanın geçmesini bekliyorum. Mevlana’nın bir sözü geliyor hemen o zaman aklıma “İyi ki geçiyorsun zaman. Ya acının en derinime işlediği bir anda donsaydın.” Cidden düşünün ya geçmeseydi zaman ya donup kalsaydı acı ruhumuzu kanatırken… Nasıl dayanırdık? En sevdiğim an zamanın geçmesiyle acının dinmesini hissettiğim andır. İnsanın sakinliğe teslim olduğu zamanı beklemekten başka yol kalmıyor demek ki bazen… Bugün yine bir şiir okudum bin cümle doldu içime… Yine şairin içindekileri kanatırcasına satırlarına kazıyan cümlelerine teslim oldum. Okurken nerelere gittim Allah bilir. Acaba sizi de bir yerlere götürür mü diye paylaşmak istedim sizlerle…

Kırılgan bir çocuğum ben 
Yüreğim cam kırığı 
Bütün duygulardan önce 
Öğrendim ayrılığı 
Saldırgan diyorlar bana
Oysa kırılganım ben
Gözyaşlarım mücevher
Saklıyorum herkesten
Ürküyorlar gözümdeki ateşten
Ürküyorlar dilimdeki zehirden
Ürküyorlar o dur durak bilmeyen 
gözükara cesaretimden...

Murathan Mungan

Renk Kodu: C: 0 M: 35 Y: 16 K: 0

Çöl Terzisi

100. Gün (Çöl Terzisi)

kendim diktim düştüğüm
yolların hırkasını
eğnimi onlarla eksilttim
sabrını beklediğim kuyulardı yeminli ay vakti
talibi olmadım heykelimin
bildim kumdan yapılmaz çölün heykeli
vahamı kendim diktim
kendim diktim hikâyelerimi
yırtığını söküğünü onulmazın, hayatın
adımı ben sananlara
ne yazsam
duyulmaz sesim
herkesin zamanından başka türlü geçerim
bana adımdan yapılan zaman
aldı beni
madem seslendim dünyaya
madem imzamı verdim
benden geri çekildi çoğaltılan suretim
yazdıkça bildim:
zamanın malıyız hepimiz
düğümlüyüz bağlıyız
azımız çoğumuz
ne kadar sevsek o kadarız
çok kısa görünen hayat
çok uzundur aslında, çünkü
kaderi çok az çıkar insanın karşısına
çöle vursa da kendini, adanmış bir iç kale sanatına
karşılaşmalarla kısalır insan hayatı
çıplaktım, acıktım, bana inen yıldırımdın
yakın geçersin sandım, vurdun geçtin beni, baktım:
dokunmadın bile bana
kavurup bıraktın ve yeniden uzakta bir yıldızdın ansızın.

yeni terzim, mutlak serabım, aklımda senin adın
başka bir hırkaya başladım, yolum aynı
aşkım uçsuz bir çöl, ben kum kadarım.

Murathan Mungan

Renk Kodu: C: 0 M: 0 Y: 0 K: 0

Mırıldandıklarım.

91. Gün (Mırıldandıklarım.)

Kırdın mı incittin mi birilerini

Kimleri kazandım, yitirdiklerim kimler.
Kendimi yeniledim mi yazdıklarımda?
Yeniden düşünmeliyim
Dostluklarımı, ilişkilerimi

Gözlerim çocukluk fotoğraflarında mı kaldı
Yitirdim mi yoksa masumiyetimi?
Borçlarımı ödedim mi?
Doğru seçtim mi soruların fiillerini?
Tırnaklarım kesilmiş, dişlerim fırçalanmış, saçlarım taranmış,
giysilerim ütülü, odam düzenli mi?
Geri verdim mi aldıklarımı:
Aşkları, dostlukları, sevgileri, güvenleri, bağları,
Kitaplara, sayfalara, satırlara borcumu ödedim mi?
Yokladım mı duygularımı
Hala sevebiliyor muyum insanları?
Ovmalı gümüşleri, bakırlarımı; cila geçmeli ahşaplarıma
ovmalı umutları
Saklı tutmalı gelecek inancını, yarınları eksik etmemeli ağzımızdan
Ey uzak akrabalarım, üvey aşklarım
Mevsim sonu dostlarım, işporta malı ayrılıklar
Arkadaş ölümleri, dost hançerleri, talan ettiğimiz zulalar
Gece telefonları, ıssız konuşmalar
Mağrur incelikler, vurgun yemiş ilişkiler
Uçurum duygusuyla yaşadığımız hayat ey
O kadar çok anlattım ki
Kendime kaldım anlatmaktan...
Bunaldım kendisiyle boğuşmasını
Başkalarında çözmeye çalışan insanlardan
Usandım sözcük oynamalarından, tılsımlı sıfatlardan,
Ofset duyarlılıklardan
Kaç zamandır duru, yalın, çalışkan, iyi insanlar özlüyorum
"içtenliğin" ya da "dünya görüşünün" kirletmediği
Kendime bir yeni yıl kartı yazarak bunları diliyorum
Aranıp duruyorum adresini yitirdiğim insanları
vitrin camlarına yansıyan yüzlerde
Bilmiyorum kalmış mıdır adresini yüzlerinde taşıyan insanlar
Hala bir umut var mıdır?
Çıkmaz bir sokağa benzeyen bu avare avunması vitrinlerde
Ne çıkmaz sokaktayım ne de mutsuz
Sadece rüzgârlardan daha güçlü olmak istiyorum o kadar
Açık denizlerde nice yolculuklara yelken açarken
Kış güneşinin mutlu ettiği bir kedi gibi mutlu, emin, tasasız
Sere serpe ve keyifli olmak tek isteğim ve dileğim
senin ve benim, yani bizim için...

Murathan MUNGAN

Renk Kodu: C: 60 M: 83 Y: 97 K: 30