Uy Havar

138. Gün (Uy Havar)

Ne zaman okusam bu şiiri kalbim bir kere daha sevdalanır yazılanlara…

Yangınlar,  
Kahpe fakları,  
Korku çığları  
Ve irin selleri, aç yırtıcılar,  
Suyu zehir bıçaklar ortasındasın.  
Bir cana, bir başa kalmışsın vay vay!  
Pusatsız, duldasız, üryan  
Bir cana bir de başa  
Seher vakti leylim-leylim  
Cellat nişangahlar aynasındasın.  
Oy sevmişim ben seni...  

Üsküdar'dan bu yan lo kimin yurdu!  
He canım...  
Çiçekdağı kıtlık, kıran,  
Gül açmaz, çağla dökmez.  
Vurur alnım şakına  
Vurur çakmaktaşı kayalarıyla  
Küfrünü, Medetsiz, Munzur.  
Şahmurat Suyu kan akar  
Ve ben şairim.  

Namus işçisiyim yani  
Yürek içisi.  
Korkusuz, pazarlıksız, kül elenmemiş,  
Ne salkım bir bakış  
Resmin çekeyim,  
Ne kınsız bir rüzgâr  
Mısra dökeyim.  
Oy sevmişem ben seni...  

Ve sen daha demincek,  
Yıllar da geçse demincek,  
Bıçkılanmış dal gibi ayrı düştüğüm,  
Ömrümün sebebi, ustam, sevgilim,  
Yaran derine gitmiş,  
Fitil tutmaz, bilirim.  
Ama hesap dağlarladır,  
Umut, dağlarla.  

Düşün, uzay çağında bir ayağımız,  
Ham çarık, kıl çorapta olsa da biri  
Düşün, olasılık, atom fiziği  
Ve bizi biz eden amansız sevda,  
Atıp bir kıyıya iki zamanı  
Yarının çocukları, gülleri için  
Her birinin ayva tüyü, çilleri için,  
Koymuş postasını,  
Görmüş restini.  
He canım,  
Sen getir üstünü.  

Uy havar!  
Muhammed, İsa aşkına,  
Yattığın ranza aşkına,  
Deeey, dağları un eder Ferhadın gürzü!  
Benim de boş yanım hançer yalımı  

Ve zulamda kan-ter içinde, asi,  
He desem, koparacak dizginlerini  
Yediveren gül kardeşi bir arzu  
Oy sevmişem ben seni...

Ahmed Arif

Renk Kodu: C: 0 M: 26 Y: 75 K: 0