Başka Yarınlar

145. Gün (Başka Yarınlar)

Dostlar pek bir içime dokundu bu şiirin son mısraları. “Umut biter mi?”… Galiba bitmediği için her güne yeni bir “Merhaba” ile uyanıyoruz. Kocaman bir yüreğe sahip olduğumuz için onca acıyı ya da hüznü umutla sarıp sarmalayıp etkisini azaltıyoruz. Ah güzelim dostlarım kaç gece acı denizinde boğulurken doğan güne umutla başladık. Başka yarınlar olduğuna inandı bu yüreğimiz. Yoruldu yoruldu da dinlenmek için gün saydı. Yarı yolda bırakmaya yeltendi de bizi, yine kıyamadı çektiğimiz acıların verdiği hasara da umut doğurdu içimizde… Galiba ona çok şey borçluyuz.

Bugün yüzünde bir başka güzellik var senin, 
bugün dudağında başka bir tad var, 
boyunda başka bir yücelik. 
Bugün kırmızı gülün bir başka daldan. 

Ayın gökyüzüne bugün sığmamış. 
Göklere benzeyen göğsün bugün daha geniş... 
Hangi yanından kalktın bu sabah, söyle, 
bir başka kavga var dünyada senin yüzünden, 
dünyada bir başka gidiş 

Biz senin gözlerinden gördük 
aslanlara meydan okuyan o ceylanı, 
Başka bir ovası var o ceylanın bugün 
iki cihandan da dışarı 

Seven insanın ayağı mı yok, 
işte ona ölümsüzlük kapandı. 
Yukarılarda onunla uçar gider. 

Gözlerinin denizinde onu arama. 
O inci bir başka denizde. 

Bakarsın bugün sever bu yürek, 
yarın sevilir bakarsın. 

Yüreğimin özünde başka yarınlar var.

Mevlana

Renk Kodu: C: 31 M: 85 Y: 100 K: 62