Kendi Kendine

151. Gün (Kendi Kendine)

Kendi kendimizi yiyip bitirdiğimiz günleri düşünün. Beynimizin her kıvrımında bizi esir eden düşünceleri düşünün. Uykusuz geçen sonra da kâbuslara teslim ettiğimiz geceleri düşünün. Ne edersek kendimize ediyoruz. Belki o saatlerde ruhumuzu sükûnete teslim etmeye çalışsak kendimizi bu kadar hırpalamayacağız. Oysa teslim olduğumuz düşüncelerin ağında can çekişe çekişe kıvranıyoruz. Öyle anlar geliyor ki düşüncelerimiz bedenimize büyük geliyor. Ne edeceğimizi bilemiyoruz. Susmaya çalışsak gönlümüz elvermiyor. Konuşmaya çalışsak ruhumuz izin vermiyor. Düğümlendikçe düğümleniyor kelimeler boğazımızda… Soluksuz kalıyoruz. Bir nefesin rahatlığına hasret soluyoruz can çekişe çekişe… Yaşarken ölümün tadını alıyoruz.

Kişinin kendine ettiğini
Edemez kişiye hiçbir fani
Bu kahpe hırsı ne kıskanç kini ne şarap
Ne de haşhaş edemez...
Kişinin kendine ettiğini tayfun, boran
Dağ, taş edemez.

Kişinin kendine ettiğini
Edemez kişiye hiçbir fani
tutmazsa gerçek dost elini
kendi kendiyle baş edemez.
Kişinin kendine ettiğini
Sarhoş edemez, ayyaş edemez
Mezar soyan nebbaş edemez...

Mevlana

Renk Kodu: C: 100 M: 93  Y: 0 K: 0