302. Gün (Sevmekten Ne Zaman Vazgeçtim?)
Ressam Frida Kahlo’yu çok severim. Yaptığı tablolar beni çok
derinden etkiler. İki yıl önce İstanbul’a sergisi gelmişti. Tabi bendeniz hemen
gittim. Hangi tablolarının sergileneceğini bilmiyordum. İnşallah en beğendim
tablosu da sergilenir diyordum. Gittim ne göreyim dostlar sergilenmiş. O
tabloyu yakından görmek beni nasıl mutlu etti bilemezsiniz. Sizinle onun
beğendiğim bir şiirini paylaşmak istiyorum. İnsan eğer sevdiğinden vazgeçiyorsa
kalbi paramparça olmuş demektir. Ah Frida ah bir kez daha yandı kalbim senin
dizelerini okurken…
“Kötü günümde yanımda olmadığın zaman vazgeçtim.
Canın sıkıldığında benimle paylaşmadığını, kırılacak veya tedirgin olacak olsam bile düşüncelerini açıkça söylemediğini anladığım zaman vazgeçtim.
Bana yalan söylediğini anladığım zaman vazgeçtim.
Gözlerime baktığında kalbinle bakmadığını ve bana hala söylemediğin şeyler olduğunu hissettiğimde vazgeçtim.
Her sabah benimle uyanmak istemediğini, geleceğimizin hiçbir yere gitmediğini anladığım zaman vazgeçtim.
Düşüncelerime ve değerlerime değer vermediğin için vazgeçtim.
Ağrılarımı dindirecek sıcak sevgiyi bana vermediğinde vazgeçtim.
Sadece kendi mutluluğunu ve geleceğini düşünerek beni hiçe saydığın için vazgeçtim.
Tablolarımda artık kendimi mutlu çizemediğim ve tek neden 'sen' olduğun için vazgeçtim.
Bencil olduğun için vazgeçtim.
Bunlardan sadece bir tanesi senden vazgeçmem için yeterli değildi, çünkü sevgim yüceydi.
Ama hepsini düşündüğümde senin benden çoktan vazgeçtiğini anladım.
Bu yüzden ben de senden vazgeçtim.”
Frida Kahlo
Renk Kodu: C: 17 M: 69 Y: 100 K: 25
Sevdayla Bakmak Bu Olsa Gerek... |
Bu da en beğendiğim tablosu... |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Ne güzel kelimeler onlar... Parmaklarınıza sağlık...