301. Gün (Ben Seni Neden Mi Sevdim? )
Bir
öğrenemedik doğru dürüst sevmeyi… Belki bu şiirleri okuyanlar öğrenir de yaşam
daha yaşanılır hale gelir…
Ben seni bir okyanusun derinliğinde buldum da sevdim
Parlak bir inciydin benim için
Paha biçilmez bir inci…
Ben seni soğuk ve yağmurlu bir günde
Seni Düşünürken gülüşündeki sıcaklığın içime dolup da
Beni sardığı bir anda sevdim…
Parlak bir inciydin benim için
Paha biçilmez bir inci…
Ben seni soğuk ve yağmurlu bir günde
Seni Düşünürken gülüşündeki sıcaklığın içime dolup da
Beni sardığı bir anda sevdim…
Seni sadece selvi boyun, siyah saçların ya da kara gözlerin
Güzel bir yüzün var diye değil
Fikirlerinle, konuşmandaki güzelliğin ve benim o kor halde yanan yüreğimle sevdim
Ben seni derinden ve hissederek sevdim.
Her kalp atışımda vücudumun dört bir köşesine yayıldığını
Beni sardığını onu nefes alışımda ciğerlerime işlediğini bilerek sevdim.
Seni kış gecelerinin o soğuk yatağında birlikte uyuyup beni ısıttığın
Yaz sıcağında uyuyamayıp sıkıntılarım olduğun
Ve rüyalarımda buluştuğumuz gecelerde sevdim.
Seni ellerinden tutup kanımın kaynadığı
Kalbimin yerinden fırlayacağını hissettiğim anlarda
O Islak dudaklarınla beni sevdiğini söyleyeceğin anları düşünerek sevdim.
Ben seni o sensiz anlardaki boş ve değersiz geçen dakikalarda
Kayıp zamanlarımızda, seni arayıp bulamadığım
Çaresizlik içinde olduğum, içki sofralarını dost bildiğim anlarda sevdim.
Sen ne kadar uzak olsan da,
Aramızdaki kilometreler nasıl çoksa
Bende seni o kadar yoğun ve o denli çok sevdim.
Seni Kalbimde yanan ateşin ile
Zihnimde oluşan hayallerin o ay parçası çehrenle
Bana derinden bakan o gözlerindeki ışıltıyı göreceğim anları beklerken
Kalbimin Yanıp tutuştuğu anlarda
Gelip o bu ateşi alevlendirerek
Bana sarılarak beni sevdiğini söyleyeceğin anları düşünerek sevdim.
Korkuyorum!
Hak ettiğin mutluluğu sana verememekten korkuyorum.
Seni beni sevdiğinden fazla sevememekten korkuyorum.
Senin Sevgine LAYIK OLDUKTAN SONRA başkaları tarafından o sevgiyi KAYBETMEKTEN korkuyorum.
Seni KAYBETMEKTEN korkuyorum derken kazandım.
Aramızdaki maneviyat haricindeki uçurumlardan korkuyorum.
Senin kalbini daha fazla kırmaktan korkuyorum.
O temiz ve masum gözyaşlarını daha fazla akıtmaktan korkuyorum.
Evet korkuyorum;
KAYBETMEKTEN seni, seni daha fazla üzmekten...
Sana kendimi ifade edememekten korkuyorum.
Ya da anlaşılmaktan korkuyorum yanlış.
Uçurumun kenarında yalnız kalmaktan korkuyorum.
Dostluğuna doyamadan uluorta yalnız kalmaktan korkuyorum.
Yüreğimdeki o ince sızının bir gün çoğalmasından ve beni sarmasından korkuyorum.
Sevgi denen güzelliğinin bir gün beni terk etmesinden korkuyorum.
Dostluğun olup yerine nefretin yeşermesinden korkuyorum.
Korkuyorum evet;
seni KAYBETMEKTEN ve seni daha fazla üzmekten...
Bir çiçek misali ne ellemeye ne de koparmaya kıyamıyorum uzaktan seyrediyorum çünkü;
Seni daha fazla incitmekten korkuyorum.
Ömründe yaşadığın mutluluğu huzuru sana yasatamamaktan korkuyorum.
Kalbimden sana fazlasını verememekten korkuyorum.
Sonunda sana gözyaşından başka bir şey bırakamamaktan korkuyorum.
Seni sevmekten değil;
dostluğunu suiistimal etmekten,
Seni KAYBETMEKTEN ve değerini bilememekten ve Yüce Rabbime hesap verememekten korkuyorum.
Belki de çok fazla korkuyorum...
ÇÜNKÜ; BEN İLK DEFA SEVİYORUM ...
ATTİLA İLHAN
Renk Kodu: C: 0 M: 70
Y: 41 K: 13
CANAN BERBER'İN TABLOSU |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Ne güzel kelimeler onlar... Parmaklarınıza sağlık...